ปั้นปึ่ง

adj. pompous

def.:

วางท่าเฉยอยู่ไม่พูดจา (ให้เห็นเป็นว่าเย่อหยิ่ง ไม่พอใจ หรือไม่ไยดีด้วย)

syn.: เฉยเมย sample:

เขายืนอยู่หน้ากระจกเงาบานเก่าด้วยท่าทางปั้นปึ่งมองดูผมด้วยสายตาเย็นชา